|
شمس ِ مولانا
|
||
|
دغدغه های یک روح |
آقاي دولت آبادي نوشتن در باره بيست و دو نفر از دوستان و اشنايان و علاقه مندانش را با قدر شناسي تامي و با نگاهي انباشته از مهر و دوستي صادقانه بهانه اي كرده است در قالب يك كتاب كم حجم 160 – 170 صفحه اي . اكثر شخصيتهايي كه نوشته ها در باره اشان است ايراني اند ، بجز سه نفر ؛ پيتر هانكه ، ارتور ميلر ، و جيمز جويس ايرلندي ...
برچسب‌ها: کتاب, نقد, سیاست, دولت آبادی
ادامه مطلب
مولف اثر نكته اساسي ديگري را با اين نوع نگرش و نگاه تلخ و تيره اش مي خواهد كه بيان كند . اينكه تهران ( ايران هم همان تهران است و بس ) بر روي ويرانه هايي از " خون و اعدام و قتل و خيانت و عفونت و سوء تفاهم و لمپني و عقده هاي رواني ، رفتارهاي ساديستي دگرآزار ، تعصب ، حماقت ، ... " برپا شده است . گذر جامعه سنتي به دنياي مدرن ناچارا از مسير پرسنگلاخ خشونت و غارت و ويران شدگي ميسر است . اين وضعيت به گمان نويسنده اثر ...
برچسب‌ها: کتاب, نقد, سیاست, یزدانی خرم
ادامه مطلب
پدر جوان بود و سیاسی . چند سالی بود که ازدواج کرده بود و سه تا بچه قد و نیم قد هم داشت . همه دختر ! شور جوانی و حزب بازی به امید آرزوهایی که پیرمرد صاحب دولت در جامعه سنتی آن روزها در دل همگان کاشته بود . حزب ایران و شهرستانی دور و کوچک در شمال خراسان ، امید و معنای زندگی اش بود . مثل همه جوان های روزگار خویش...
برچسب‌ها: سیاست, مصدق, کودتا, 28مرداد
ادامه مطلب
در یک تحلیل کلی می‌توانیم ادعا کنیم که پس از انقلاب ادبیات خلاق ما از نظر محتوا، یعنی مفهوم یا پیامی که شاعر یا نویسنده به خواننده می‌خواهد برساند، از سیاست دور شده است. با وجود آنکه ادبیات به اصطلاح مستقل در مقایسه با آثاری که پیش از انقلاب سراغ داریم، سیاست‌گریز است، اما با این حال همچنان در دستور کار ممیزی قرار دارد...
برچسب‌ها: کتاب, ادبیات, جامعه, سیاست
ادامه مطلب
کوندرا را همه جا نمی شود خواند.مثلا وقتی در اتوبوس رهسپار مقصدی هستی؛و یا در مطب پزشکی در انتظار نشسته ای. کوندرا را فقط باید زمانی خواند که مختص کوندرا باشد.برای خواندن آثار وی باید وقت گذاشت زیرا آن نگاشته ها برای پر کردن اوقات بیکاری نیست. در غیر این صورت آنچه را که می خوانی یا پیش پا افتاده و مبتذل خواهی یافت و یا اینکه مطالبی بی سر و ته...
برچسب‌ها: کتاب, ادبیات, جامعه, سیاست
ادامه مطلب
اکنون ۶۶ سال از زمانی می‌گذرد که پای نخستین سربازان اتحاد جماهیر شوروی، در پایان ژانویۀ ۱۹۴۵، به آشویتس رسید و درهای این اردوگاه به روی فاتحان جنگ گشوده شد. این اردوگاه در هنگام ورود سربازان شوروی ۷۰۰۰ زندانی داشت که همۀ آنان تقریباً بازماندگان آن یک و نیم میلیون نفری بودند (۹۰ درصد آنها یهودی بودند) که به این اردوگاه آورده شده بودند. چند روز قبل از رسیدن سربازان شوروی، نازیها ۶۵۰۰۰ نفر از این بازماندگان را از میان برده بودند تا هیچ سندی...
برچسب‌ها: جامعه, سیاست, تاریخ, فلسفه
ادامه مطلب
|