شمس ِ مولانا
|
||
دغدغه های یک روح |
مادرم از مرگ میترسید، پس مجبور بود از آن صحبت كند. به همین خاطر است كه رمان دومش كاملا دربارهی مرگ است. مادرم از بازدیدكنندگان همیشگی گورستانها بود. روی طاقچه، پشت میز تحریرش، میان تصاویر نویسندههای مورد علاقهاش، یك جمجمه داشت. یكبار در یادداشتهای روزانهاش نوشت: اگر میدانستم این جمجمهی یك مرد است یا زن، آیا فرقی هم میكرد؟ در سن هفتاد و یک سالگی زمانی که درمییابد به سرطان خون دچار شده ...
مارسل پروست نويسنده فرانسوي و خالق رمان عظيم و شاهكار «درجستجوي زمان از دست رفته» وقتي در سال 1922 سال هاي پس از جنگ جهاني اول از دنيا رفت، تنها شاهد زندگياش در هشت سال آخر عمرش، خدمتكار زن جواني بود كه پروست هميشه او را با عنوان «سلست عزيز» خطاب مي كرد. (سلست در زبان فرانسوي به معناي فرشته آسماني است) ...
امروز صبح (پنجشنبه دوم مهر ۸۸) رفتم تالار وحدت . کمی دیر رسیدم . شلوغ بود . تعدادی از دوستان و اشنایان این سنخ و گروه را دیدم . سلامی و احوالپرسی . حسین علیزاده ٬ پیر نیاکان ٬ درویشی ٬ ... حرفی گفتند و سخنی . که کنایه بود و گله از دوران و مدیران زمانه !...
یوهان ولفگانگ فون گوته را به جرات مى توان اولین پیشگام و آغاز گر «گفت وگوى فرهنگ و تمدن ها» نامید.او با آفرینش آثارى فراتر از زمان و مکان، گام در راه گفت وگوى واقعى با فرهنگ ها و تمدن هاى دیگر گذاشت، آن هم در روزگارى که اثرات منفى پیشداورى هاى قرون پیشین در میان عامه مردم و بخش بزرگى از نخبگان اروپایى هنوز از میان نرفته بود...
اکنون ۶۶ سال از زمانی میگذرد که پای نخستین سربازان اتحاد جماهیر شوروی، در پایان ژانویۀ ۱۹۴۵، به آشویتس رسید و درهای این اردوگاه به روی فاتحان جنگ گشوده شد. این اردوگاه در هنگام ورود سربازان شوروی ۷۰۰۰ زندانی داشت که همۀ آنان تقریباً بازماندگان آن یک و نیم میلیون نفری بودند (۹۰ درصد آنها یهودی بودند) که به این اردوگاه آورده شده بودند. چند روز قبل از رسیدن سربازان شوروی، نازیها ۶۵۰۰۰ نفر از این بازماندگان را از میان برده بودند تا هیچ سندی...
![]() |