شمس ِ مولانا
 
 
دغدغه های یک روح
 

" روز و شب "

 

در هوایت بی‌قرارم،  روز و شب

سر ز پایت برندارم،  روز و شب

 

روز و شب را، همچو خود مجنون کنم

روز و شب را کی گذارم،  روز و شب

 

جان و دل از عاشقان می‌خواستند

جان و دل را می‌سپارم،  روز و شب

 

تا نیابم آن چه در مغز منست

یک زمانی سر نخارم، روز و شب

 

تا که عشقت ، مطربی آغاز کرد

گاه چنگم،  گاه تارم،  روز و شب

 

می‌زنی تو،  زخمه و بر می‌رود

تا به گردون،  زیر و زارم،  روز و شب

 

ای مهار عاشقان در دست تو

در میان این قطارم،  روز و شب

 

می‌کشم، مستانه بارت،  بی‌خبر

همچو اشتر،  زیر بارم،  روز و شب

 

تا بنگشایی به قندت روزه‌ام

تا قیامت،  روزه دارم،  روز و شب

  

جان روز و جان شب،  ای جان تو

انتظارم، انتظارم،  روز و شب

 

                                                                         ( مولانا  / غزل 302 )

---------------------------------------------------------------------

    وزن:        فاعلاتن فاعلاتن فاعلن   (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)

   غزليات مشهور هموزن :        در دل و جان خانه كردي عاقبت  ...   /  اندك اندك جمع مستان مي رسند  ...   /   داد جارويي به دستم آن نگار  ...    /   ما ز بالاييم و بالا مي رويم  ...   /  اي خدا اين وصل را هجران مكن  ...   /   امشب اي دلدار مهمان توايم  ...    /  

---------------------------------------------------------------------------------


برچسب‌ها: مولانا, غزل, عرفان, شمس
 |+| نوشته شده در  دوشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ساعت 8:19  توسط رضا جوانروح  | 
  بالا