شمس ِ مولانا
 
 
دغدغه های یک روح
 

" خواب حريفان "

 

ببستی چشم ،  یعنی، وقت خواب است

نه خوابست آن ، حریفان را جواب است !

 

تو می‌دانی که ما چندان نپاییم

ولیکن چشم مستت را شتاب است

 

جفا می‌کن ،  جفايت جمله لطف است

خطا می‌کن ،  خطای تو صواب است

 

تو چشم آتشین در خواب می‌کن

که ما را چشم و دل ، باری،  کباب است

 

بسی سرها ربوده چشم ساقی

به شمشیری که آن ، یک قطره آب است

 

یکی گوید که این،  از عشق ساقیست

یکی گوید که این ،  فعل شراب است

 

می و ساقی چه باشد ؟ نیست، جز حق!

خدا داند که این عشق ، از چه باب است

 

                                                     

                                                                   ( مولانا   / غزل  337 )

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

وزن:            مفاعیلن مفاعلین فعولن      (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)

 

شعر هاي مشهور هم وزن :  سماع آرام جان زندگان است  ...    /  طبيب درد بي درمان كدام است   ...    /  ز همراهان جدايي مصلحت نيست   ...   /  بگو دل را كه گرد غم نگردد   ...   /  ز خاك من اگر گندم برآيد   ...   /   چنان مستم ، چنان مستم من امروز   ...   /  من آن ماهم كه اندر لامكانم   ...   /  مرا پرسي كه چوني ؟ بين كه چونم   ...   /  بيا تا قدر همديگر بدانيم   ...   /  مرا گويي چه ساني ؟ من چه دانم   ...   /  بيا اي مونس جانهاي مستان   ...   /   اگر خواهي مرا ، مي در هوا كن   ...   /  خدايا مطربان را انگبين ده   ...   /   كجاييد اي شهيدان خدايي ؟   ...   / 

--------------------------------------------------------------------------------------------


برچسب‌ها: مولانا, غزل, عرفان, شمس
 |+| نوشته شده در  دوشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۰ساعت 8:6  توسط رضا جوانروح  | 
  بالا