"گوهر جان "

چو با ما ، یار ما،  امروز جفتست

بگویم، آنچه هرگز کس نگفته‌ست!

همه مستند، این جا محرمانند

میندیش از کسی، غماز خفته‌ست

خزان خفت و بهاران گشت بیدار

نمی‌بینی درخت و گل شکفته‌ست؟

اگر یک روز باقی باشد از دی

زمین، لب بسته است و گل نهفته‌ست

هلا! در خواب کن اوباش تن را

که گوهرهای جانی، جمله سفته‌ست

(مولانا  / غزل 352 )

---------------------------------------------------------------------

وزن:  مفاعیلن مفاعلین فعولن  (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)

شعر هاي مشهور هم وزن :  ببستي چشم يعني كه وقت خواب است  ...    /   سماع آرام جان زندگان است   ...  /   طبيب درد بي درمان كدام است   ...    /  ز همراهان جدايي مصلحت نيست   ...   /  بگو دل را كه گرد غم نگردد   ...   /  ز خاك من اگر گندم برآيد   ...   /   چنان مستم ، چنان مستم من امروز   ...   /  من آن ماهم كه اندر لامكانم   ...   /  مرا پرسي كه چوني ؟ بين كه چونم   ...   /  بيا تا قدر همديگر بدانيم   ...   /  مرا گويي چه ساني ؟ من چه دانم   ...   /  بيا اي مونس جانهاي مستان   ...   /   اگر خواهي مرا ، مي در هوا كن   ...   /  خدايا مطربان را انگبين ده   ...   /   كجاييد اي شهيدان خدايي ؟   ...   /