"هوای عطر قونیه "

    "ز آغاز، عهدی کرده ام، کاین جان فدایِ شه کنم

                   بشکسته بادا پشتِ جان، گر عهد و پیمان بشکنم"

این روزها باز،  هوای عطر قونیه در سر می پیچد ، عده ای عزم سفر کردند و عده ای سودای ان مي كشند .

این روزها باز،  شوق دیدار تربت مولانا در فضای حیرت دلتنگی ، موج می زند .

این روزها باز،  سیلاب خاطره و خاطرات سالها رفتن و مست شدن عقل ، بر رود روح می ریزد .

این روزها باز،  میل طرب و زهره وشی،  نوای نای نیستان می کند .

این روزها باز،  شکستن استون کیوان واز هم  پاشیدن هستی نا آرام وجود ، شیهه می کشد .

این روزها باز،  اگر رفت چه باک ، انکه ان است ،انكه در راه چشم  است ، باقي است .

اين روزها باز،  تكرار ان روزها اگر نيست و اگر هست ، پران شدن چون باز است .

اين روزها باز،  ................................................ روز رقص است .

رقص وجولان  بر سر ِميدان   كنند               رقص  اندر خون ِخود  مردان  كنند

چون رهند از دست ِخود، دستي زنند              چون جهند از نقص ِخود، رقصي كنند

مطربانشان  از درون  دف مي زنند              بحرها  در شورشان  كف   مي زنند

تو  نبيني  ،   ليك ،   بهر ِگوششان               برگها  بر شاخه ها  هم ،  كف زنان

تو نبيني ،   برگها را ،   كف زدن                گوش ِدل   بايد  ، نه اين   گوش ِبدن

                                                                                                           (مثنوي /  د ۳ ،۹۶-۱۰۰) 

اين روزها باز ، گويي سخن و صوت دل انگيزي از زبان ياري در فضا ، جاري است .

اين روزها باز ، فواران صدها خواهش در شط نفس ، زبانه مي كشد .

اين روزها باز ، عالم و عالميان ، غوطه وري در درياي دوست را خواهانند.

اين روزها باز ، ديدار ماه و افتاب بشريت در كوي عشق ، هم قران است .

اين روزها باز ، حاجت و طلب دل بيقرار ، بر قرار استوار است .

اين روزها باز ، بهشت يقين حق ، در كلام بزرگان زنده گي  مي آورد .

اين روزها باز ، ........................................  روز خدا است .

"و مرا يقين است كه مولانا، ولي ِخدا است . اكنون دوستِ دوستِ خدا ، وليِ ِخدا باشد ."

                                            (مقالات شمس تبريزي/  دفتر دوم ، ص ۷۷۸ ، سطر ۱ )