"ره آسمان "

هله عاشقان! بکوشید ، که چو جسم و جان نماند

دلتان به چرخ پرد ، چو بدن گران نماند

دل و جان،  به آب حکمت ، ز غبارها بشویید

هله ، تا دو چشم حسرت ، سوی خاکدان نماند

نه که هر چه در جهانست، نه که عشق جان آنست ؟

جز عشق ، هر چه بینی ،  همه جاودان نماند

عدم تو همچو مشرق ،  اجل تو همچو مغرب

سوی آسمان دیگر،  که به آسمان نماند

ره آسمان درونست ! پر عشق را بجنبان!

پر عشق چون قوی شد ،غم نردبان نماند

تو مبین ! جهان ز بیرون ، که جهان درون دیده‌ست

چو دو دیده را ببستی ،  ز جهان جهان نماند

دل تو، مثال بامست و حواس ناودان‌ها

تو ز بام ، آب می‌خور، که چو ناودان نماند

تو ز لوح دل فروخوان، به تمامی این غزل را

منگر تو در زبانم که لب و زبان نماند

تن آدمی، کمان و ، نفس و سخن، چو تیرش

چو برفت،  تیر و ترکش ،  عمل کمان نماند

                                                              (مولانا / غزل 771)

----------------------------------------------------------------------

وزن:       فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن       (رمل مثمن مشکول)

غزليات مشهور هم وزن  :        هوسي است در سر من ، كه سر بشر ندارم ...  /  چو غلام آفتابم ، هم از آفتاب گويم...  /  برويد اي حريفان ،بكشيد يار ما را ...  /  صنما، جفا رها كن، كرم اين روا ندارد ...  /  هله عاشقان بشارت ، كه نماند اين جدايي ...  /  منگر به هر گدايي،كه تو خاص از آن مايي ... /  همه را بيازمودم، ز تو خوشترم نيامد  ...  /  تو گواه باش خواجه ، كه ز توبه توبه كردم  ...  /  خبري اگر شنيدي ز جمال و حسن يارم  ...  /  صنما تو همچو آتش قدح مدام داري  ...  /

--------------------------------------------------------------------------